Nowoczesna medycyna wobec boreliozy
Jak w wielu innych przypadkach, tak i w sprawie boreliozy, medycyna alternatywna ma coś do powiedzenia. Biorezonans od dłuższego czasu już zajmuje się nie tylko wykrywaniem, ale również leczeniem tej choroby odkleszczowej.
Drgania wywoływane przez boreliozę są wychwytywane przez aparaturę biorezonansu i filtrowane, aby wzmocnić naturalne drgania organizmu i w ten sposób pozbyć się choroby - proste, prawda? Jakby tego było mało, biorezonans radzi sobie również z innymi infekcjami które występują w tandemie z boreliozą - będąc tym samym kompletną i skuteczną terapią.
Boreliozą zarażają się każdego roku tysiące polaków, nawet jeśli nie jesteś jedną z zarażonych osób, bardzo możliwe że znasz kogoś zainfekowanego. Nie zwlekaj więc i poleć mu terapię biorezonansową!
Wikipedia definiuje dla nas chorobę
Niedawno zaproponowano nową definicję choroby:
Choroba jest takim stanem organizmu, kiedy to czujemy się źle, a owego złego samopoczucia nie można jednak powiązać z krótkotrwałym, przejściowym uwarunkowaniem psychologicznym lub bytowym, lecz z dolegliwościami wywołanymi przez zmiany strukturalne lub zmienioną czynność organizmu. Przez dolegliwości rozumiemy przy tym doznania, które są przejawem nieprawidłowych zmian struktury organizmu lub zaburzeń regulacji funkcji narządów.
W definicji tej jest mowa o zmianach struktury organizmu wynikających z:
błędów w zapisie genetycznym na wzorzec organizmu;
programie na rozwój embrionalny organizmu, przekazywanym także genetycznie;
zaprogramowanych mechanizmach reakcji na ingerencję zewnętrzną, co dotyczy w szczególności reakcji układu immunologicznego;
ekspozycji na szkodliwe czynniki zewnętrzne tak znaczne, iż przekraczają zdolności adaptacyjne ustroju.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroba
Historia boreliozy
W 1909 roku szwedzki dermatolog Arvid Afzelius jako pierwszy powiązał rumień wędrujący z ukąszeniem przez kleszcza. W 1922 neuroboreliozę opisało niezależnie dwóch francuskich neurologów ? Charles Garin i Antoine Bujadoux, a ukąszenia kleszczy z objawami neurologicznymi połączył Alfred Bannwarth w latach 40. Bannwarth, niemiecki neurolog, opisał zespół zaczynający się pojawieniem rumienia skórnego, określanego jako ECM ? erythema chronicum migrans, do którego sukcesywnie dołączały objawy limfocytarnego zapalenia opon mózgowych, bóle korzonkowe i objawy zapalenia nerwów czaszkowych i obwodowych. Zespół Bannwartha obecnie jest klasyfikowany jako neuroborelioza. W 1977 roku opublikowano opis 12 przypadków zapalenia stawów u dzieci z okolic miasteczek Lyme oraz Old Lyme w stanie Connecticut i zasugerowano ich związek ze zmianami skórnymi po ukąszeniach kleszczy. Od tej miejscowości wzięła się angielska nazwa choroby, Lyme disease, która jest po angielsku również znana jako borreliosis, po polsku borelioza, od nazwiska francuskiego biologa Amédée Borrela, na którego cześć nazwano również rodzaj bakterii Borrelia. Amerykański naukowiec Willy Burgdorfer w 1983 roku wyizolował z kleszcza Ixodes dammini krętki, które później w uznaniu zasług Burgdorfera nazwano Borrelia burgdorferi. Rok później wykryto swoiste przeciwciała w klasie IgM i IgG przeciwko Borrelia burgdorferi.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Borelioza